رابطه ابعاد رویکردهای مطالعه با عملکرد تحصیلی در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی بیرجند

مقدمه: سنجش میزان پیشرفت تحصیلی و عوامل مؤثر بر آن از جمله مسائل عمده­ ای هستند که توجه محققان را به خود جلب   کرده ­اند. هدف این مطالعه بررسی رابطه رویکردهای مطالعه با عمکرد تحصیلی در دانشجویان بود. روش­ ها: این مطالعه توصیفی - تحلیلی بر روی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی بیرجند به روش نمونه­ گیری تصادفی طبقه­ ای نسبتی با حجم نمونه 291 نفر در سال تحصیلی 93-94 صورت گرفت. ابزارهای مورد استفاده برای سنجش رویکرد­های مطالعه پرسشنامه مارتون و سلجو (1976) بود. هم چنین معدل کل دانشجویان به عنوان شاخص عملکرد تحصیلی لحاظ شد. تجزیه و تحلیل داده ­ها بوسیله نرم افزار آماری spss و با استفاده از آزمون­ های همبستگی پیرسون، آزمون t برای گروه­های مستقل و آنالیز واریانس در سطح معنی­ داری (05/0>p) انجام شد. یافته­ ها: نتایج نشان داد که ارتباط معنی­داری بین رویکرد سطحی و عملکرد تحصیلی وجود دارد و رویکرد سطحی می­تواند 6 درصد متغیر عملکرد تحصیلی را تبیین کند. ترس از شکست، نداشتن هدف، حفظ کردن مطالب بی­ معنی و نامربوط، قوی­ترین پیش بینی­ کننده منفی عملکرد تحصیلی بودند (001/0p<، 24/0- r=).  بر­اساس یافته­ های پژوهش تفاوت معنی­ داری در میانگین نمره رویکردهای مطالعه دانشجویان بر­حسب سال ورود به تحصیل مشاهده شد (005/0P=). همچنین بین مقایسه رویکردهای مطالعه و جنسیت تفاوت معنی­داری وجود نداشت (05/0<p).   نتیجه ­گیری: این مطالعه نشان‌دهنده رویکرد سطحی به عنوان پیش‌بینی‌کننده نتایج یادگیری دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی بیرجند بود. لذا کسب نمره بالا در رویکرد سطحی، نیاز به مداخله آموزشی تربیتی دانشجویان و کارگاه­های توانمند­سازی برای اساتید در جهت استفاده بهتر از رویکردهای مطالعه به منظور بهبود عملکرد تحصیلی دانشجویان را محرز می­ سازد.